Achter de gordijnen

Het is even voor half 3 ‘s nachts. Stilletjes open ik de deur van de kamer. Achter de gordijnen heerst een serene rust. Ik schuif het blauwe gordijn opzij en zie je wiegje staan. Je papa en mama liggen diep in slaap. Ik besluit ze niet wakker te maken. Jij ligt ondertussen al een beetje

Code rood

Er moet een beademingsmachine naar OK. Dat is de enige mededeling die ik krijg. Even daarvoor is mijn collega naar de opvangruimte naast de OK geroepen. Dat gebeurt bijna nooit, maar nu wel: code rood. Een acute situatie die we allemaal vrezen. Kind en/of moeder in levensgevaar. Nu of nooit. Met stevige passen loop ik